Skandynawscy Bogowie

Krótki opis bóstw z panteonu Nordyckich wierzeń.
Wierzenia / Kultura
Arnor

Odyn

Był głową rodu Asów, bogiem wojny, poezji i mądrości. Bóg-władca był jednak w odróżnieniu od większości bogów dziki i nieobliczalny. Zamieszkiwał Asgard skąd ze swego magicznego tronu Hlidskjalfu widział Asgard, Midgard i Nilfheim. Dosiadał ośmionogiego konia Sleipnira. Zawsze towarzyszyły mu dwa kruki Hugni i Munni, które co rano oblatywały świat przynosząc mu wieści. Odym, był też panem Walhalli. Pałacu o pięciuset bramach, gdzie trafiali polegli w walce wojownicy, zabierani z pól bitew przez walkirie, dziewice Odyna. Bóg ten miał tylko jedno oko bowiem drugie oddał by napić się ze Źródła mądrości. Jego małżonką była bogini Frigga z którą miał trzech synów; Baldra (Baldura), Hoda i Thora. Odyn zginął zagryziony przez wilka Fenrira podczas „zmierzchu bogów”; Ragnaroku.

Thor

To jeden z najpotężniejszych bogów skandynawskich. Syn samego Odyna. Uzbrojony w Mjollnir, młot wykuty dla niego przez karła Brokkiego był bogiem grzmotów i piorunów. Młot Thora miał magiczną moc dzięki której wracał do właściciela po rzucie. Dzięki temu Thor siał postrach wśród olbrzymów. Jego żoną byłą Sif, bogini o złotych włosach wykonanych przez innego karła – Dvalina. Thor jeŹdził rydwanem zaprzężonym w dwa magiczne kozły. Można było je zabić i zjeść ale nie wolno było uszkodzić kości. PO wrzuceniu ich do skóry zwierzęta ożywały. Thor był bogiem prostym i uczciwym. Hołdował starym prawom lecz często wpadał w gniew. Mimo tego (a może właśnie przez to) był wielce uważany wśród ludzi. Wisiorek z symbolem Mjollnira stał się jednym z podstawowych amuletów noszonych przez wojowników. Skaldowie i kowale run często odwoływali się do jego imienia. Thor zginął podczas Ragnaroku zatruty jadem Jormunganda, przedtem jednak dokonuje najznamienitszego czynu, którego nikt przed nim i nikt po nim nie dokona. Zabija samego węża Midgardu.

Tyr

Patron berserkerów, bóg wojny i zwycięstwa. Ponieważ dorównuje on siłą swemu starszemu bratu Thorowi został wybrany na strażnika bogów. Nosi płaszcz z niedŹwiedziej skóry oraz czaszkę tego zwierza na głowie. Tyr ma tylko jedną rękę, gdyż oddał swą dłoń by móc zakuć wilka Fenrisa w łańcuchy wykute dlań przez czarne elfy Gleipnir. Swym czynem odsunął dzień zagłady bogów. Zginął zagryziony przez Garma, psa piekieł kładąc go jednak pierwej trupem.

Frey

To bóg płodności, pogody i opiekun rolników. Jego wizerunki charakteryzują się typowym dla kultów fallicznych niezwykle uwydatnionym tym właśnie elementem ciała. Ojcem Freya był Njord Van władca Vanaheimu a matką Skadi; córka olbrzyma. Frey posiada liczne magiczne przedmioty. Magiczny miecz, Skidbladnir – statek, który może pływać po morzach i lądzie i składa się niczym chusteczka, płaszcz z piór, który zmienia go w ptaka i jelenia Gullinborstiego, który pędzi szybciej niż jakikolwiek z koni a jego sierść rzuca taki blask, że oświetla drogę nawet w ciemnościach. Frej podczas Ragnaroku stoczył walkę z Surtem uzbrojonym w ognisty miecz. Sam jednak nie posiadał swej magicznej broni bo oddał ją za przysługę Skirnirowi i pada pod ciosami syna Muspell.

Bragi

Bragi, syn Odyna i Gunnlod to patron skaldów i poezji. Cieszy się szczególnymi względami wśród bogów miedzy innymi dlatego, że jego żona Idunn przechowuje złote jabłka, którymi żywią się bogowie. Dzięki tym owocom starość nie może dostać się w granice Asgardu.

Baldr

Syn Odyna i Friggi był najsprawiedliwszym z bogów, a mądrością dorównywał ojcu. Był bogiem jasności, dla którego matka wyprosiła od wszystkich roślin i istot łaskę by nie mogły uczynić mu krzywdy. Frigga nie rozmawiała jedynie z jemiołą, która była zbyt wątła i słaba by skrzywdzić Baldra. W skutek intrygi Lokiego Hod, brat Baldra cisnął w niego kolcem jemioły i zabił go.

Hod

Hod był najsilniejszym z bogów ale był niewidomy. To on zabił nieświadomie Baldra. Sam zginął z ręki swego przyrodniego brata Waliego.

Frigga

Żona Odyna. Była matką Thora, Hoda i Baldra oraz boginią małżeństwa, rodziny i domu.

Hejmdall

To bóg, który chroni Asgard przed dostępem zła. Pełni straż przy moście (tęczy) która łączy Midgard i Asgard. Został zrodzony przez dziewięć dziewic, córek Agira i Ran. Pełni straż a jego miecz Hoffud zabija każdego kogo trafi. Posiada też róg Gjallarhorn, w który dmie gdy nadciąga niebezpieczeństwo. To właśnie głos tego rogu oznajmi nadejście Zmierzchu Bogów. Hejmdall dosiada wspaniałego rumaka o imieniu Gultoor na którym ruszy do boju gdy nadejdzie dzień końca.

Widar

Widar to najmocniejszy po Thorze syn Odyna. Jego matką jest Rind. Jest ponurym bogiem zwycięstwa. Jest doskonałym łucznikiem i posiada buty, które pozwalają mu poruszać się w powietrzu. To on pomścił Baldra, a miał wtedy tylko dwa dni.

Ullr

Jest pasierbem Thora i synem bogini Syw. Jest znakomitym łucznikiem i może właśnie dlatego opiekuje się myśliwymi. Potrafi też niezrównanie jeŹdzić na nartach i łyżwach. Imienia Ullra wzywa się podczas pojedynków.

Forseti

To bardzo mądry bóg, który rozważnie i mądrze rozwiązuje wszelkie spory. Jest synem Baldra i Nanny i uważa się go za sędziego wśród bogów.

Freya

Jest boginią miłości, urodzaju i płodności. Opiekuje się kobietami przy nadziei oraz kochankami. Sama również lubi oddawać się przyjemnością przez co posiada miano Rozpustnej. Najznamienitszym przykładem jej rozwiązłości jest fakt, iż zapragnąwszy wspaniałego naszyjnika wykonanego przez karły gotowa była oddać się każdemu z nich by go dostać. Porusza się wozem zaprzęgniętym w dwa koty.

Loki

Nie jest ani Asem, ani Wanem. Został usynowiony przez bogów i wielce dobrze im służył nim począł rozciągać sieci intryg i knowań. Obdarzony był niezwykłym sprytem i inteligencją. Ostatecznie zakuty w kajdany musiał znosić cierpienia, kiedy jad sączący się z kłów węża spływał mu na oczy. Jest ojcem wilka Fenrisa, węża Midgardsorma i bogini zmarłych Hel. Sam przemieniony w klacz zrodził Selpira, ogiera, którego podarował Odynowi. Loki uwalnia się dopiero w dniu Ragnaroku by poprowadzić swe potwory przeciw Bogom.

Oczywiście ten krótki opis nie wyczerpuje panteonu istot jakie zamieszkiwały wikiński kosmos ani koligacji jakie miedzy nimi zachodziły. Pozwala jednak wyobrazić sobie jak owe wierzenia były bogate i skomplikowane. A to już tylko krok od tego by sięgnąć po specjalistyczne publikacje na temat wierzeń skandynawskich i wiedzę na ten temat.